Utspraak op Platt: /nɪkkœpm̩/
Verb
Sülven: nick·köp·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
nick­köp­pen
PPP:
nick­köpp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik nick­köpp
du nick­köpp­st
he/se/dat nick­köpp­t
wi nick­köpp­t
ji nick­köpp­t
se nick­köpp­t
Vergangen Tiet:
ik nick­köpp
du nick­köpp­st
he/se/dat nick­köpp
wi nick­köp­pen
ji nick­köp­pen
se nick­köp­pen
Perfekt:
ik heff nick­köpp­t
du hest nick­köpp­t
he/se/dat hett nick­köpp­t
wi hebbt nick­köpp­t
ji hebbt nick­köpp­t
se hebbt nick­köpp­t
Kunjunktiv:
ik nick­köpp
du nick­köpp­st
he/se/dat nick­köpp
wi nick­köp­pen
ji nick­köp­pen
se nick­köp­pen
Imperativ:
nick­köpp!
nick­köpp­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: nicken + Kopp
Identische Wöör ››› nickkoppen ❔︎