Utspraak op Platt: /tɔu̯ʃʏn̩/
Verb
Sülven: to·schün·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
opstickeln
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
to­schün­nen
PPP:
to­schünn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schünn to
du schünn­st to
he/se/dat schünn­t to
wi schünn­t to
ji schünn­t to
se schünn­t to
Vergangen Tiet:
ik schünn to
du schünn­st to
he/se/dat schünn to
wi schün­nen to
ji schün­nen to
se schün­nen to
Perfekt:
ik heff to­schünn­t
du hest to­schünn­t
he/se/dat hett to­schünn­t
wi hebbt to­schünn­t
ji hebbt to­schünn­t
se hebbt to­schünn­t
Kunjunktiv:
ik schünn to
du schünn­st to
he/se/dat schünn to
wi schün­nen to
ji schün­nen to
se schün­nen to
Imperativ:
schünn to!
schünn­t to!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: to + schünnen