Utspraak op Platt: /kɾuːdn̩/
Verb
Sülven: kru·den
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
kru­den
PPP:
kruudt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kruut
du kruudst
he/se/dat kruudt
wi kruudt
ji kruudt
se kruudt
Vergangen Tiet:
ik kruut
du kruudst
he/se/dat kruut
wi kru­den
ji kru­den
se kru­den
Perfekt:
ik heff kruudt
du hest kruudt
he/se/dat hett kruudt
wi hebbt kruudt
ji hebbt kruudt
se hebbt kruudt
Kunjunktiv:
ik kruut
du kruudst
he/se/dat kruut
wi kru­den
ji kru­den
se kru­den
Imperativ:
kruut!
kruudt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Kruut