Substantiv
Sülven: Sün·ner
Plural: Sün­ners m de Sün­ner
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Sünn + -er
Identische Wöör ››› sunner ❔︎ sünner ❔︎ sünner ❔︎