Werkwoordvormen:
infinitief:
klinkern
voltooid deelwoord:
klinkert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik klinker
du klinkerst
he/se/dat klinkert
wi klinkert
ji klinkert
se klinkert
verleden:
ik klinker
du klinkerst
he/se/dat klinker
wi klinkern
ji klinkern
se klinkern
voltooid:
ik heff klinkert
du hest klinkert
he/se/dat hett klinkert
wi hebbt klinkert
ji hebbt klinkert
se hebbt klinkert
conjunctief:
ik klinker
du klinkerst
he/se/dat klinker
wi klinkern
ji klinkern
se klinkern
imperatief:
klinker!
klinkert!
Etymologie:
Woord afgeleid van: Klinker