Uitspraak in het Plat: /ɔpspʊkn̩/
werkwoord
Afbreking: op·spu·cken
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
op­spu­cken
voltooid deelwoord:
op­spu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik spuck op
du spu­ckst op
he/se/dat spu­ckt op
wi spu­ckt op
ji spu­ckt op
se spu­ckt op
verleden:
ik spuck op
du spu­ckst op
he/se/dat spuck op
wi spu­cken op
ji spu­cken op
se spu­cken op
voltooid:
ik heff op­spu­ckt
du hest op­spu­ckt
he/se/dat hett op­spu­ckt
wi hebbt op­spu­ckt
ji hebbt op­spu­ckt
se hebbt op­spu­ckt
conjunctief:
ik spuck op
du spu­ckst op
he/se/dat spuck op
wi spu­cken op
ji spu­cken op
se spu­cken op
imperatief:
spuck op!
spu­ckt op!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: op + spucken