werkwoord
Afbreking: klam·mern
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
peg
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
klam­mern
voltooid deelwoord:
klam­mert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik klam­mer
du klam­merst
he/se/dat klam­mert
wi klam­mert
ji klam­mert
se klam­mert
verleden:
ik klam­mer
du klam­merst
he/se/dat klam­mer
wi klam­mern
ji klam­mern
se klam­mern
voltooid:
ik heff klam­mert
du hest klam­mert
he/se/dat hett klam­mert
wi hebbt klam­mert
ji hebbt klam­mert
se hebbt klam­mert
conjunctief:
ik klam­mer
du klam­merst
he/se/dat klam­mer
wi klam­mern
ji klam­mern
se klam­mern
imperatief:
klam­mer!
klam­mert!

Etymologie:

Woord afgeleid van: Klammer