zelfstandig naamwoord
Afbreking: Duut·je
Pluralis: Duut­jes m de Duut­je
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:
Giff diene Tanten man en Duutje!

Etymologie:

Woord afgeleid van: -je