werkwoord
Afbreking: af·mu·cken

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­mu­cken
voltooid deelwoord:
af­mu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik muck af
du mu­ckst af
he/se/dat mu­ckt af
wi mu­ckt af
ji mu­ckt af
se mu­ckt af
verleden:
ik muck af
du mu­ckst af
he/se/dat muck af
wi mu­cken af
ji mu­cken af
se mu­cken af
voltooid:
ik heff af­mu­ckt
du hest af­mu­ckt
he/se/dat hett af­mu­ckt
wi hebbt af­mu­ckt
ji hebbt af­mu­ckt
se hebbt af­mu­ckt
conjunctief:
ik muck af
du mu­ckst af
he/se/dat muck af
wi mu­cken af
ji mu­cken af
se mu­cken af
imperatief:
muck af!
mu­ckt af!

Etymologie:

Woord afgeleid van: af