Aussprache op Platt: /ɾuːtfɪn̩/
Verb
Silbentrennung: rut·fin·nen
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
englisch:
Beispiele:
Ik heff rutfunnen, dat du mi anlagen hest!

Verbformen:

Infinitiv:
rut­fin­nen
Partizip Perfekt:
rut­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik finn rut
du finn­st rut
he/se/dat finn­t rut
wi finn­t rut
ji finn­t rut
se finn­t rut
Imperfekt:
ik fünn rut
du fünn­st rut
he/se/dat fünn rut
wi fün­nen rut
ji fün­nen rut
se fün­nen rut
Perfekt:
ik heff rut­fun­nen
du hest rut­fun­nen
he/se/dat hett rut­fun­nen
wi hebbt rut­fun­nen
ji hebbt rut­fun­nen
se hebbt rut­fun­nen
Konjunktiv:
ik fünn rut
du fünn­st rut
he/se/dat fünn rut
wi fün­nen rut
ji fün­nen rut
se fün­nen rut
Imperativ:
finn rut!
finn­t rut!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: rut + finnen