Verbformen:
Infinitiv:
snirtjen
Partizip Perfekt:
snirtjt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik snirtj
du snirtjst
he/se/dat snirtjt
wi snirtjt
ji snirtjt
se snirtjt
Imperfekt:
ik snirtj
du snirtjst
he/se/dat snirtj
wi snirtjen
ji snirtjen
se snirtjen
Perfekt:
ik heff snirtjt
du hest snirtjt
he/se/dat hett snirtjt
wi hebbt snirtjt
ji hebbt snirtjt
se hebbt snirtjt
Konjunktiv:
ik snirtj
du snirtjst
he/se/dat snirtj
wi snirtjen
ji snirtjen
se snirtjen
Imperativ:
snirtj!
snirtjt!
Etymologie:
Wort abgeleitet von: snirten