Werkwoordvormen:
infinitief:
snirtjen
voltooid deelwoord:
snirtjt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik snirtj
du snirtjst
he/se/dat snirtjt
wi snirtjt
ji snirtjt
se snirtjt
verleden:
ik snirtj
du snirtjst
he/se/dat snirtj
wi snirtjen
ji snirtjen
se snirtjen
voltooid:
ik heff snirtjt
du hest snirtjt
he/se/dat hett snirtjt
wi hebbt snirtjt
ji hebbt snirtjt
se hebbt snirtjt
conjunctief:
ik snirtj
du snirtjst
he/se/dat snirtj
wi snirtjen
ji snirtjen
se snirtjen
imperatief:
snirtj!
snirtjt!
Etymologie:
Woord afgeleid van: snirten