Verbforms:
infinitive:
snirtjen
past participle:
snirtjt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik snirtj
du snirtjst
he/se/dat snirtjt
wi snirtjt
ji snirtjt
se snirtjt
past:
ik snirtj
du snirtjst
he/se/dat snirtj
wi snirtjen
ji snirtjen
se snirtjen
perfect:
ik heff snirtjt
du hest snirtjt
he/se/dat hett snirtjt
wi hebbt snirtjt
ji hebbt snirtjt
se hebbt snirtjt
conjunctive:
ik snirtj
du snirtjst
he/se/dat snirtj
wi snirtjen
ji snirtjen
se snirtjen
imperative:
snirtj!
snirtjt!
Etymology:
Word derived from: snirten