Verb
Silbentrennung: an·pa·cken
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
englisch:
Beispiele:
Pack mi nich an!

Verbformen:

Infinitiv:
an­pa­cken
Partizip Perfekt:
an­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik pack an
du pa­ckst an
he/se/dat pa­ckt an
wi pa­ckt an
ji pa­ckt an
se pa­ckt an
Imperfekt:
ik pack an
du pa­ckst an
he/se/dat pack an
wi pa­cken an
ji pa­cken an
se pa­cken an
Perfekt:
ik heff an­pa­ckt
du hest an­pa­ckt
he/se/dat hett an­pa­ckt
wi hebbt an­pa­ckt
ji hebbt an­pa­ckt
se hebbt an­pa­ckt
Konjunktiv:
ik pack an
du pa­ckst an
he/se/dat pack an
wi pa­cken an
ji pa­cken an
se pa­cken an
Imperativ:
pack an!
pa­ckt an!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: an + packen