Aussprache op Platt: /anblɔːkn̩/
Verb
Silbentrennung: an·bla·ken
[1]
Randwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­bla­ken
Partizip Perfekt:
an­blaakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik blaak an
du blaakst an
he/se/dat blaakt an
wi blaakt an
ji blaakt an
se blaakt an
Imperfekt:
ik blaak an
du blaakst an
he/se/dat blaak an
wi bla­ken an
ji bla­ken an
se bla­ken an
Perfekt:
ik heff an­blaakt
du hest an­blaakt
he/se/dat hett an­blaakt
wi hebbt an­blaakt
ji hebbt an­blaakt
se hebbt an­blaakt
Konjunktiv:
ik blaak an
du blaakst an
he/se/dat blaak an
wi bla­ken an
ji bla­ken an
se bla­ken an
Imperativ:
blaak an!
blaakt an!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: an + blaken