Aussprache op Platt: /fəɾna͡ɐbɾuːkn̩/
Verb
Silbentrennung: ver·narr·bru·ken
[1]
Randwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
Beispiele:
Willst du mi vernarrbruken?

Verbformen:

Infinitiv:
ver­narr­bru­ken
Partizip Perfekt:
ver­narr­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruukt
wi ver­narr­bruukt
ji ver­narr­bruukt
se ver­narr­bruukt
Imperfekt:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruuk
wi ver­narr­bru­ken
ji ver­narr­bru­ken
se ver­narr­bru­ken
Perfekt:
ik heff ver­narr­bruukt
du hest ver­narr­bruukt
he/se/dat hett ver­narr­bruukt
wi hebbt ver­narr­bruukt
ji hebbt ver­narr­bruukt
se hebbt ver­narr­bruukt
Konjunktiv:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruuk
wi ver­narr­bru­ken
ji ver­narr­bru­ken
se ver­narr­bru­ken
Imperativ:
ver­narr­bruuk!
ver­narr­bruukt!
Infinitiv:
ver­narr­bru­ken
Partizip Perfekt:
ver­narr­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­brookst
he/se/dat ver­narr­brookt
wi ver­narr­bruukt
ji ver­narr­bruukt
se ver­narr­bruukt
Imperfekt:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruuk
wi ver­narr­bru­ken
ji ver­narr­bru­ken
se ver­narr­bru­ken
Perfekt:
ik heff ver­narr­bruukt
du hest ver­narr­bruukt
he/se/dat hett ver­narr­bruukt
wi hebbt ver­narr­bruukt
ji hebbt ver­narr­bruukt
se hebbt ver­narr­bruukt
Konjunktiv:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruuk
wi ver­narr­bru­ken
ji ver­narr­bru­ken
se ver­narr­bru­ken
Imperativ:
ver­narr­bruuk!
ver­narr­bruukt!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: ver- + Narr + bruken