Utspraak op Platt: /fəɾna͡ɐbɾuːkn̩/
Verb
Sülven: ver·narr·bru·ken
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
narrn
düütsch:
narren
zum Narren halten
veräppeln
auf den Arm nehmen
Bispelen:
Willst du mi vernarrbruken?

Verbformen:

Infinitiv:
ver­narr­bru­ken
PPP:
ver­narr­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruukt
wi ver­narr­bruukt
ji ver­narr­bruukt
se ver­narr­bruukt
Vergangen Tiet:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruuk
wi ver­narr­bru­ken
ji ver­narr­bru­ken
se ver­narr­bru­ken
Perfekt:
ik heff ver­narr­bruukt
du hest ver­narr­bruukt
he/se/dat hett ver­narr­bruukt
wi hebbt ver­narr­bruukt
ji hebbt ver­narr­bruukt
se hebbt ver­narr­bruukt
Kunjunktiv:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruuk
wi ver­narr­bru­ken
ji ver­narr­bru­ken
se ver­narr­bru­ken
Imperativ:
ver­narr­bruuk!
ver­narr­bruukt!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
ver­narr­bru­ken
PPP:
ver­narr­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­brookst
he/se/dat ver­narr­brookt
wi ver­narr­bruukt
ji ver­narr­bruukt
se ver­narr­bruukt
Vergangen Tiet:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruuk
wi ver­narr­bru­ken
ji ver­narr­bru­ken
se ver­narr­bru­ken
Perfekt:
ik heff ver­narr­bruukt
du hest ver­narr­bruukt
he/se/dat hett ver­narr­bruukt
wi hebbt ver­narr­bruukt
ji hebbt ver­narr­bruukt
se hebbt ver­narr­bruukt
Kunjunktiv:
ik ver­narr­bruuk
du ver­narr­bruukst
he/se/dat ver­narr­bruuk
wi ver­narr­bru­ken
ji ver­narr­bru­ken
se ver­narr­bru­ken
Imperativ:
ver­narr­bruuk!
ver­narr­bruukt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + Narr + bruken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.