Pronunciation: /hɔu̯çhyːzɐn/
verb
Syllabication: hoog·hü·sern
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:

Verbforms:

infinitive:
hoog­hü­sern
past participle:
hoog­hü­sert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik hü­ser hoog
du hü­serst hoog
he/se/dat hü­sert hoog
wi hü­sert hoog
ji hü­sert hoog
se hü­sert hoog
past:
ik hü­ser hoog
du hü­serst hoog
he/se/dat hü­ser hoog
wi hü­sern hoog
ji hü­sern hoog
se hü­sern hoog
perfect:
ik heff hoog­hü­sert
du hest hoog­hü­sert
he/se/dat hett hoog­hü­sert
wi hebbt hoog­hü­sert
ji hebbt hoog­hü­sert
se hebbt hoog­hü­sert
conjunctive:
ik hü­ser hoog
du hü­serst hoog
he/se/dat hü­ser hoog
wi hü­sern hoog
ji hü­sern hoog
se hü­sern hoog
imperative:
hü­ser hoog!
hü­sert hoog!

Etymology:

Compound word constructed from: hoog + Huus