Pronunciation: /ʏmtuːʃn̩/
verb
Syllabication: üm·tuu·schen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
üm­tuu­schen
past participle:
üm­tuuscht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik tuusch üm
du tuuschst üm
he/se/dat tuuscht üm
wi tuuscht üm
ji tuuscht üm
se tuuscht üm
past:
ik tuusch üm
du tuuschst üm
he/se/dat tuusch üm
wi tuu­schen üm
ji tuu­schen üm
se tuu­schen üm
perfect:
ik heff üm­tuuscht
du hest üm­tuuscht
he/se/dat hett üm­tuuscht
wi hebbt üm­tuuscht
ji hebbt üm­tuuscht
se hebbt üm­tuuscht
conjunctive:
ik tuusch üm
du tuuschst üm
he/se/dat tuusch üm
wi tuu­schen üm
ji tuu­schen üm
se tuu­schen üm
imperative:
tuusch üm!
tuuscht üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + tuuschen