Pronunciation: /vɛçkiːkn̩/
verb
Syllabication: weg·kie·ken
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Kiek man nich weg, wenn een Hülp bruukt!

Verbforms:

infinitive:
weg­kie­ken
past participle:
weg­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kiek weg
du ki­ckst weg
he/se/dat ki­ckt weg
wi kiekt weg
ji kiekt weg
se kiekt weg
past:
ik keek weg
du keekst weg
he/se/dat keek weg
wi ke­ken weg
ji ke­ken weg
se ke­ken weg
perfect:
ik heff weg­ke­ken
du hest weg­ke­ken
he/se/dat hett weg­ke­ken
wi hebbt weg­ke­ken
ji hebbt weg­ke­ken
se hebbt weg­ke­ken
conjunctive:
ik keek weg
du keekst weg
he/se/dat keek weg
wi ke­ken weg
ji ke­ken weg
se ke­ken weg
imperative:
kiek weg!
kiekt weg!

Etymology:

Compound word constructed from: weg + kieken