Pronunciation: /ʃʊkəln/
verb
Syllabication: schu·ckeln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
[2]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
schu­ckeln
past participle:
schu­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schu­ckel
du schu­ckelst
he/se/dat schu­ckelt
wi schu­ckelt
ji schu­ckelt
se schu­ckelt
past:
ik schu­ckel
du schu­ckelst
he/se/dat schu­ckel
wi schu­ckeln
ji schu­ckeln
se schu­ckeln
perfect:
ik heff schu­ckelt
du hest schu­ckelt
he/se/dat hett schu­ckelt
wi hebbt schu­ckelt
ji hebbt schu­ckelt
se hebbt schu­ckelt
conjunctive:
ik schu­ckel
du schu­ckelst
he/se/dat schu­ckel
wi schu­ckeln
ji schu­ckeln
se schu­ckeln
imperative:
schu­ckel!
schu­ckelt!