Pronunciation: /uːtbɾɛɪ̯dn̩/
verb
Syllabication: ut·bre·den
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ut­bre­den
past participle:
ut­breedt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik breet ut
du breedst ut
he/se/dat breedt ut
wi breedt ut
ji breedt ut
se breedt ut
past:
ik breet ut
du breedst ut
he/se/dat breet ut
wi bre­den ut
ji bre­den ut
se bre­den ut
perfect:
ik heff ut­breedt
du hest ut­breedt
he/se/dat hett ut­breedt
wi hebbt ut­breedt
ji hebbt ut­breedt
se hebbt ut­breedt
conjunctive:
ik breet ut
du breedst ut
he/se/dat breet ut
wi bre­den ut
ji bre­den ut
se bre­den ut
imperative:
breet ut!
breedt ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + breet