Pronunciation: /afʃʏdn̩/
verb
Syllabication: af·schüd·den
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
[2]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­schüd­den
past participle:
af­schüdd­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schüdd af
du schüdd­st af
he/se/dat schüdd­t af
wi schüdd­t af
ji schüdd­t af
se schüdd­t af
past:
ik schüdd af
du schüdd­st af
he/se/dat schüdd af
wi schüd­den af
ji schüd­den af
se schüd­den af
perfect:
ik heff af­schüdd­t
du hest af­schüdd­t
he/se/dat hett af­schüdd­t
wi hebbt af­schüdd­t
ji hebbt af­schüdd­t
se hebbt af­schüdd­t
conjunctive:
ik schüdd af
du schüdd­st af
he/se/dat schüdd af
wi schüd­den af
ji schüd­den af
se schüd­den af
imperative:
schüdd af!
schüdd­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + schüdden