Utspraak op Platt: /afʃʏdn̩/
Verb
Sülven: af·schüd·den
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­schüd­den
PPP:
af­schüdd­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schüdd af
du schüdd­st af
he/se/dat schüdd­t af
wi schüdd­t af
ji schüdd­t af
se schüdd­t af
Vergangen Tiet:
ik schüdd af
du schüdd­st af
he/se/dat schüdd af
wi schüd­den af
ji schüd­den af
se schüd­den af
Perfekt:
ik heff af­schüdd­t
du hest af­schüdd­t
he/se/dat hett af­schüdd­t
wi hebbt af­schüdd­t
ji hebbt af­schüdd­t
se hebbt af­schüdd­t
Kunjunktiv:
ik schüdd af
du schüdd­st af
he/se/dat schüdd af
wi schüd­den af
ji schüd­den af
se schüd­den af
Imperativ:
schüdd af!
schüdd­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schüdden