Verbforms:
infinitive:
opbreken
past participle:
opbraken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik breek op
du brickst op
he/se/dat brickt op
wi breekt op
ji breekt op
se breekt op
past:
ik bröök op
du bröökst op
he/se/dat bröök op
wi bröken op
ji bröken op
se bröken op
perfect:
ik bün opbraken
du büst opbraken
he/se/dat is opbraken
wi sünd opbraken
ji sünd opbraken
se sünd opbraken
conjunctive:
ik bröök op
du bröökst op
he/se/dat bröök op
wi bröken op
ji bröken op
se bröken op
imperative:
breek op!
breekt op!