Utspraak op Platt: /ɔpbɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: op·bre·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
op­bre­ken
PPP:
op­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik breek op
du bri­ckst op
he/se/dat bri­ckt op
wi breekt op
ji breekt op
se breekt op
Vergangen Tiet:
ik bröök op
du bröökst op
he/se/dat bröök op
wi brö­ken op
ji brö­ken op
se brö­ken op
Perfekt:
ik bün op­bra­ken
du büst op­bra­ken
he/se/dat is op­bra­ken
wi sünd op­bra­ken
ji sünd op­bra­ken
se sünd op­bra­ken
Kunjunktiv:
ik bröök op
du bröökst op
he/se/dat bröök op
wi brö­ken op
ji brö­ken op
se brö­ken op
Imperativ:
breek op!
breekt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + breken