Pronunciation: /fʊlhaʊ̯ən/
verb
Syllabication: vull·hau·en
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
normalerwies betagen op en Deel von’t Lief: den Puckel vullhauen
Examples:
He hett em den Puckel vullhaut.

Verbforms:

infinitive:
vull­hau­en
past participle:
vull­haut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik hau vull
du haust vull
he/se/dat haut vull
wi haut vull
ji haut vull
se haut vull
past:
ik hau vull
du haust vull
he/se/dat hau vull
wi haun vull
ji haun vull
se haun vull
perfect:
ik heff vull­haut
du hest vull­haut
he/se/dat hett vull­haut
wi hebbt vull­haut
ji hebbt vull­haut
se hebbt vull­haut
conjunctive:
ik hau vull
du haust vull
he/se/dat hau vull
wi haun vull
ji haun vull
se haun vull
imperative:
hau vull!
haut vull!

Etymology:

Compound word constructed from: vull + hauen