Pronunciation: /uːtɛɪ̯nɛɪ̯nkɛn̩/
verb
Syllabication: ut·en·een·ken·nen
[1]
peripheral vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
ut­en­een­ken­nen
past participle:
ut­en­een­kenn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kenn uteneen
du kenn­st uteneen
he/se/dat kenn­t uteneen
wi kenn­t uteneen
ji kenn­t uteneen
se kenn­t uteneen
past:
ik kenn uteneen
du kenn­st uteneen
he/se/dat kenn uteneen
wi ken­nen uteneen
ji ken­nen uteneen
se ken­nen uteneen
perfect:
ik heff ut­en­een­kenn­t
du hest ut­en­een­kenn­t
he/se/dat hett ut­en­een­kenn­t
wi hebbt ut­en­een­kenn­t
ji hebbt ut­en­een­kenn­t
se hebbt ut­en­een­kenn­t
conjunctive:
ik kenn uteneen
du kenn­st uteneen
he/se/dat kenn uteneen
wi ken­nen uteneen
ji ken­nen uteneen
se ken­nen uteneen
imperative:
kenn uteneen!
kenn­t uteneen!

Etymology:

Compound word constructed from: uteneen + kennen