Pronunciation: /ɾɪnɡəln/
verb
Syllabication: rin·geln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
De Aal ringelt sik in’n Ammer.
[2]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
rin­geln
past participle:
rin­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik rin­gel
du rin­gelst
he/se/dat rin­gelt
wi rin­gelt
ji rin­gelt
se rin­gelt
past:
ik rin­gel
du rin­gelst
he/se/dat rin­gel
wi rin­geln
ji rin­geln
se rin­geln
perfect:
ik heff rin­gelt
du hest rin­gelt
he/se/dat hett rin­gelt
wi hebbt rin­gelt
ji hebbt rin­gelt
se hebbt rin­gelt
conjunctive:
ik rin­gel
du rin­gelst
he/se/dat rin­gel
wi rin­geln
ji rin­geln
se rin­geln
imperative:
rin­gel!
rin­gelt!

Etymology:

Word derived from: Ring