Pronunciation: /anɾœɪ̯kɐn/
verb
Syllabication: an·rö·kern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
an­rö­kern
past participle:
an­rö­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik rö­ker an
du rö­kerst an
he/se/dat rö­kert an
wi rö­kert an
ji rö­kert an
se rö­kert an
past:
ik rö­ker an
du rö­kerst an
he/se/dat rö­ker an
wi rö­kern an
ji rö­kern an
se rö­kern an
perfect:
ik heff an­rö­kert
du hest an­rö­kert
he/se/dat hett an­rö­kert
wi hebbt an­rö­kert
ji hebbt an­rö­kert
se hebbt an­rö­kert
conjunctive:
ik rö­ker an
du rö­kerst an
he/se/dat rö­ker an
wi rö­kern an
ji rö­kern an
se rö­kern an
imperative:
rö­ker an!
rö­kert an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + rökern