Pronunciation: /bəklakɐn/
verb
Syllabication: be·kla·ckern
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
Ik heff mi beklackert.

Verbforms:

infinitive:
be­kla­ckern
past participle:
be­kla­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik be­kla­cker
du be­kla­ckerst
he/se/dat be­kla­ckert
wi be­kla­ckert
ji be­kla­ckert
se be­kla­ckert
past:
ik be­kla­cker
du be­kla­ckerst
he/se/dat be­kla­cker
wi be­kla­ckern
ji be­kla­ckern
se be­kla­ckern
perfect:
ik heff be­kla­ckert
du hest be­kla­ckert
he/se/dat hett be­kla­ckert
wi hebbt be­kla­ckert
ji hebbt be­kla­ckert
se hebbt be­kla­ckert
conjunctive:
ik be­kla­cker
du be­kla­ckerst
he/se/dat be­kla­cker
wi be­kla­ckern
ji be­kla­ckern
se be­kla­ckern
imperative:
be­kla­cker!
be­kla­ckert!

Etymology:

Compound word constructed from: be- + klackern