Pronunciation: /klakɐn/
verb
Syllabication: kla·ckern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Ik heff bi’t Ieseten klackert.
[2]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
mit en klack dalfallen

Verbforms:

infinitive:
kla­ckern
past participle:
kla­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kla­cker
du kla­ckerst
he/se/dat kla­ckert
wi kla­ckert
ji kla­ckert
se kla­ckert
past:
ik kla­cker
du kla­ckerst
he/se/dat kla­cker
wi kla­ckern
ji kla­ckern
se kla­ckern
perfect:
ik heff kla­ckert
du hest kla­ckert
he/se/dat hett kla­ckert
wi hebbt kla­ckert
ji hebbt kla­ckert
se hebbt kla­ckert
conjunctive:
ik kla­cker
du kla­ckerst
he/se/dat kla­cker
wi kla­ckern
ji kla­ckern
se kla­ckern
imperative:
kla­cker!
kla­ckert!