Pronunciation: /anfɛɪ̯ɡn̩/
verb
Syllabication: an·fe·gen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
an­fe­gen
past participle:
an­feegt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik feeg an
du feegst an
he/se/dat feegt an
wi feegt an
ji feegt an
se feegt an
past:
ik feeg an
du feegst an
he/se/dat feeg an
wi fe­gen an
ji fe­gen an
se fe­gen an
perfect:
ik heff an­feegt
du hest an­feegt
he/se/dat hett an­feegt
wi hebbt an­feegt
ji hebbt an­feegt
se hebbt an­feegt
conjunctive:
ik feeg an
du feegst an
he/se/dat feeg an
wi fe­gen an
ji fe­gen an
se fe­gen an
imperative:
feeg an!
feegt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + fegen