Dutch:
German:
Verbforms:
infinitive:
wegblieven
past participle:
wegbleven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bliev weg
du bliffst weg
he/se/dat blifft weg
wi blievt weg
ji blievt weg
se blievt weg
past:
ik bleev weg
du bleevst weg
he/se/dat bleev weg
wi bleven weg
ji bleven weg
se bleven weg
perfect:
ik bün wegbleven
du büst wegbleven
he/se/dat is wegbleven
wi sünd wegbleven
ji sünd wegbleven
se sünd wegbleven
conjunctive:
ik bleev weg
du bleevst weg
he/se/dat bleev weg
wi bleven weg
ji bleven weg
se bleven weg
imperative:
bliev weg!
blievt weg!