Pronunciation: /øːvɐkɔu̯tn̩/
verb
Syllabication: ö·ver·ko·ten

Verbforms:

infinitive:
ö­ver­ko­ten
past participle:
ö­ver­koot
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik koot över
du kootst över
he/se/dat koot över
wi koot över
ji koot över
se koot över
past:
ik koot över
du kootst över
he/se/dat koot över
wi ko­ten över
ji ko­ten över
se ko­ten över
perfect:
ik heff ö­ver­koot
du hest ö­ver­koot
he/se/dat hett ö­ver­koot
wi hebbt ö­ver­koot
ji hebbt ö­ver­koot
se hebbt ö­ver­koot
conjunctive:
ik koot över
du kootst över
he/se/dat koot över
wi ko­ten över
ji ko­ten över
se ko­ten över
imperative:
koot över!
koot över!

Etymology:

Word derived from: över