Pronunciation: /afmɔːɡɐn/
verb
Syllabication: af·ma·gern
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Dör mien Krankheit bün ik teemlich afmagert. Aver man goot, dat ik överhaupt wat natosetten harr!

Verbforms:

infinitive:
af­ma­gern
past participle:
af­ma­gert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ma­ger af
du ma­gerst af
he/se/dat ma­gert af
wi ma­gert af
ji ma­gert af
se ma­gert af
past:
ik ma­ger af
du ma­gerst af
he/se/dat ma­ger af
wi ma­gern af
ji ma­gern af
se ma­gern af
perfect:
ik bün af­ma­gert
du büst af­ma­gert
he/se/dat is af­ma­gert
wi sünd af­ma­gert
ji sünd af­ma­gert
se sünd af­ma­gert
conjunctive:
ik ma­ger af
du ma­gerst af
he/se/dat ma­ger af
wi ma­gern af
ji ma­gern af
se ma­gern af
imperative:
ma­ger af!
ma­gert af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + mager