Pronunciation: /anbɾɪnɡn̩/
verb
Syllabication: an·brin·gen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
[2]
advanced vocabulary
Examples:
Ik kunn mien Saak bi em nich anbringen.
[3]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Buur kunn sien Weten nich anbringen.

Verbforms:

infinitive:
an­brin­gen
past participle:
an­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bring an
du bringst an
he/se/dat bringt an
wi bringt an
ji bringt an
se bringt an
past:
ik brö­ch an
du bröch­st an
he/se/dat brö­ch an
wi brö­chen an
ji brö­chen an
se brö­chen an
perfect:
ik heff an­bröch­t
du hest an­bröch­t
he/se/dat hett an­bröch­t
wi hebbt an­bröch­t
ji hebbt an­bröch­t
se hebbt an­bröch­t
conjunctive:
ik brö­ch an
du bröch­st an
he/se/dat brö­ch an
wi brö­chen an
ji brö­chen an
se brö­chen an
imperative:
bring an!
bringt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + bringen