Pronunciation: /ɾantʏçtn̩/
verb
Syllabication: ran·tüch·ten
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
ran­tüch­ten
past participle:
ran­tücht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik tücht ran
du tüchtst ran
he/se/dat tücht ran
wi tücht ran
ji tücht ran
se tücht ran
past:
ik tücht ran
du tüchtst ran
he/se/dat tücht ran
wi tüch­ten ran
ji tüch­ten ran
se tüch­ten ran
perfect:
ik heff ran­tücht
du hest ran­tücht
he/se/dat hett ran­tücht
wi hebbt ran­tücht
ji hebbt ran­tücht
se hebbt ran­tücht
conjunctive:
ik tücht ran
du tüchtst ran
he/se/dat tücht ran
wi tüch­ten ran
ji tüch­ten ran
se tüch­ten ran
imperative:
tücht ran!
tücht ran!

Etymology:

Compound word constructed from: ran + tüchten