Pronunciation: /ʏmkɾiːɡn̩/
verb
Syllabication: üm·krie·gen
[1]
peripheral vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
üm­krie­gen
past participle:
üm­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krieg üm
du krigg­st üm
he/se/dat krigg­t üm
wi kriegt üm
ji kriegt üm
se kriegt üm
past:
ik kreeg üm
du kreegst üm
he/se/dat kreeg üm
wi kre­gen üm
ji kre­gen üm
se kre­gen üm
perfect:
ik heff üm­kre­gen
du hest üm­kre­gen
he/se/dat hett üm­kre­gen
wi hebbt üm­kre­gen
ji hebbt üm­kre­gen
se hebbt üm­kre­gen
conjunctive:
ik kreeg üm
du kreegst üm
he/se/dat kreeg üm
wi kre­gen üm
ji kre­gen üm
se kre­gen üm
imperative:
krieg üm!
kriegt üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + kriegen