Utspraak op Platt: /ʏmkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: üm·krie·gen
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­krie­gen
PPP:
üm­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg üm
du krigg­st üm
he/se/dat krigg­t üm
wi kriegt üm
ji kriegt üm
se kriegt üm
Vergangen Tiet:
ik kreeg üm
du kreegst üm
he/se/dat kreeg üm
wi kre­gen üm
ji kre­gen üm
se kre­gen üm
Perfekt:
ik heff üm­kre­gen
du hest üm­kre­gen
he/se/dat hett üm­kre­gen
wi hebbt üm­kre­gen
ji hebbt üm­kre­gen
se hebbt üm­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg üm
du kreegst üm
he/se/dat kreeg üm
wi kre­gen üm
ji kre­gen üm
se kre­gen üm
Imperativ:
krieg üm!
kriegt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + kriegen