Pronunciation: /klʊkɐn/
verb
Syllabication: klu·ckern
[1]
peripheral vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
Mien Buuk kluckert so dull.

Verbforms:

infinitive:
klu­ckern
past participle:
klu­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik klu­cker
du klu­ckerst
he/se/dat klu­ckert
wi klu­ckert
ji klu­ckert
se klu­ckert
past:
ik klu­cker
du klu­ckerst
he/se/dat klu­cker
wi klu­ckern
ji klu­ckern
se klu­ckern
perfect:
ik heff klu­ckert
du hest klu­ckert
he/se/dat hett klu­ckert
wi hebbt klu­ckert
ji hebbt klu­ckert
se hebbt klu­ckert
conjunctive:
ik klu­cker
du klu­ckerst
he/se/dat klu­cker
wi klu­ckern
ji klu­ckern
se klu­ckern
imperative:
klu­cker!
klu­ckert!

Etymology:

Word derived from: Kluck