werkwoord
Afbreking: klu·ckern
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:
Mien Buuk kluckert so dull.

Werkwoordvormen:

infinitief:
klu­ckern
voltooid deelwoord:
klu­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik klu­cker
du klu­ckerst
he/se/dat klu­ckert
wi klu­ckert
ji klu­ckert
se klu­ckert
verleden:
ik klu­cker
du klu­ckerst
he/se/dat klu­cker
wi klu­ckern
ji klu­ckern
se klu­ckern
voltooid:
ik heff klu­ckert
du hest klu­ckert
he/se/dat hett klu­ckert
wi hebbt klu­ckert
ji hebbt klu­ckert
se hebbt klu­ckert
conjunctief:
ik klu­cker
du klu­ckerst
he/se/dat klu­cker
wi klu­ckern
ji klu­ckern
se klu­ckern
imperatief:
klu­cker!
klu­ckert!

Etymologie:

Woord afgeleid van: Kluck