Pronunciation: /anbɛln̩/
verb
Syllabication: an·bel·len
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
an­bel­len
past participle:
an­bell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bell an
du bell­st an
he/se/dat bell­t an
wi bell­t an
ji bell­t an
se bell­t an
past:
ik bell an
du bell­st an
he/se/dat bell an
wi bel­len an
ji bel­len an
se bel­len an
perfect:
ik heff an­bell­t
du hest an­bell­t
he/se/dat hett an­bell­t
wi hebbt an­bell­t
ji hebbt an­bell­t
se hebbt an­bell­t
conjunctive:
ik bell an
du bell­st an
he/se/dat bell an
wi bel­len an
ji bel­len an
se bel­len an
imperative:
bell an!
bell­t an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + bellen