Aussprache op Platt: /anbɛln̩/
Verb
Silbentrennung: an·bel·len
[1]
Randwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
englisch:
Beispiele:

Verbformen:

Infinitiv:
an­bel­len
Partizip Perfekt:
an­bell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik bell an
du bell­st an
he/se/dat bell­t an
wi bell­t an
ji bell­t an
se bell­t an
Imperfekt:
ik bell an
du bell­st an
he/se/dat bell an
wi bel­len an
ji bel­len an
se bel­len an
Perfekt:
ik heff an­bell­t
du hest an­bell­t
he/se/dat hett an­bell­t
wi hebbt an­bell­t
ji hebbt an­bell­t
se hebbt an­bell­t
Konjunktiv:
ik bell an
du bell­st an
he/se/dat bell an
wi bel­len an
ji bel­len an
se bel­len an
Imperativ:
bell an!
bell­t an!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: an + bellen