Pronunciation: /lɔu̯sʃɾuːm̩/
verb
Syllabication: loos·schru·ven
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
loos­schru­ven
past participle:
loos­schruuvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schruuv loos
du schruuvst loos
he/se/dat schruuvt loos
wi schruuvt loos
ji schruuvt loos
se schruuvt loos
past:
ik schruuv loos
du schruuvst loos
he/se/dat schruuv loos
wi schru­ven loos
ji schru­ven loos
se schru­ven loos
perfect:
ik heff loos­schruuvt
du hest loos­schruuvt
he/se/dat hett loos­schruuvt
wi hebbt loos­schruuvt
ji hebbt loos­schruuvt
se hebbt loos­schruuvt
conjunctive:
ik schruuv loos
du schruuvst loos
he/se/dat schruuv loos
wi schru­ven loos
ji schru­ven loos
se schru­ven loos
imperative:
schruuv loos!
schruuvt loos!
infinitive:
loos­schru­ven
past participle:
loos­schra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schruuv loos
du schruuvst loos
he/se/dat schruuvt loos
wi schruuvt loos
ji schruuvt loos
se schruuvt loos
past:
ik schrööv loos
du schröövst loos
he/se/dat schrööv loos
wi schrö­ven loos
ji schrö­ven loos
se schrö­ven loos
perfect:
ik heff loos­schra­ven
du hest loos­schra­ven
he/se/dat hett loos­schra­ven
wi hebbt loos­schra­ven
ji hebbt loos­schra­ven
se hebbt loos­schra­ven
conjunctive:
ik schrööv loos
du schröövst loos
he/se/dat schrööv loos
wi schrö­ven loos
ji schrö­ven loos
se schrö­ven loos
imperative:
schruuv loos!
schruuvt loos!

Etymology:

Compound word constructed from: loos + schruven