Pronunciation: /ʃɾuːm̩/ 🔊︎
verb
Syllabication: schru·ven
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Help mi maal! Ik schruuv un du höllst fast.

Verbforms:

infinitive:
schru­ven
past participle:
schruuvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schruuv
du schruuvst
he/se/dat schruuvt
wi schruuvt
ji schruuvt
se schruuvt
past:
ik schruuv
du schruuvst
he/se/dat schruuv
wi schru­ven
ji schru­ven
se schru­ven
perfect:
ik heff schruuvt
du hest schruuvt
he/se/dat hett schruuvt
wi hebbt schruuvt
ji hebbt schruuvt
se hebbt schruuvt
conjunctive:
ik schruuv
du schruuvst
he/se/dat schruuv
wi schru­ven
ji schru­ven
se schru­ven
imperative:
schruuv!
schruuvt!
infinitive:
schru­ven
past participle:
schra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schruuv
du schruuvst
he/se/dat schruuvt
wi schruuvt
ji schruuvt
se schruuvt
past:
ik schrööv
du schröövst
he/se/dat schrööv
wi schrö­ven
ji schrö­ven
se schrö­ven
perfect:
ik heff schra­ven
du hest schra­ven
he/se/dat hett schra­ven
wi hebbt schra­ven
ji hebbt schra­ven
se hebbt schra­ven
conjunctive:
ik schrööv
du schröövst
he/se/dat schrööv
wi schrö­ven
ji schrö­ven
se schrö­ven
imperative:
schruuv!
schruuvt!