Utspraak op Platt: /lɔu̯sʃɾuːm̩/
Verb
Sülven: loos·schru·ven
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
loos­schru­ven
PPP:
loos­schruuvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv loos
du schruuvst loos
he/se/dat schruuvt loos
wi schruuvt loos
ji schruuvt loos
se schruuvt loos
Vergangen Tiet:
ik schruuv loos
du schruuvst loos
he/se/dat schruuv loos
wi schru­ven loos
ji schru­ven loos
se schru­ven loos
Perfekt:
ik heff loos­schruuvt
du hest loos­schruuvt
he/se/dat hett loos­schruuvt
wi hebbt loos­schruuvt
ji hebbt loos­schruuvt
se hebbt loos­schruuvt
Kunjunktiv:
ik schruuv loos
du schruuvst loos
he/se/dat schruuv loos
wi schru­ven loos
ji schru­ven loos
se schru­ven loos
Imperativ:
schruuv loos!
schruuvt loos!
Infinitiv:
loos­schru­ven
PPP:
loos­schra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv loos
du schruuvst loos
he/se/dat schruuvt loos
wi schruuvt loos
ji schruuvt loos
se schruuvt loos
Vergangen Tiet:
ik schrööv loos
du schröövst loos
he/se/dat schrööv loos
wi schrö­ven loos
ji schrö­ven loos
se schrö­ven loos
Perfekt:
ik heff loos­schra­ven
du hest loos­schra­ven
he/se/dat hett loos­schra­ven
wi hebbt loos­schra­ven
ji hebbt loos­schra­ven
se hebbt loos­schra­ven
Kunjunktiv:
ik schrööv loos
du schröövst loos
he/se/dat schrööv loos
wi schrö­ven loos
ji schrö­ven loos
se schrö­ven loos
Imperativ:
schruuv loos!
schruuvt loos!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: loos + schruven