Pronunciation: /ʏmbɾɪnɡn̩/
verb
Syllabication: üm·brin·gen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
[2]
peripheral vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
üm­brin­gen
past participle:
üm­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bring üm
du bringst üm
he/se/dat bringt üm
wi bringt üm
ji bringt üm
se bringt üm
past:
ik brö­ch üm
du bröch­st üm
he/se/dat brö­ch üm
wi brö­chen üm
ji brö­chen üm
se brö­chen üm
perfect:
ik heff üm­bröch­t
du hest üm­bröch­t
he/se/dat hett üm­bröch­t
wi hebbt üm­bröch­t
ji hebbt üm­bröch­t
se hebbt üm­bröch­t
conjunctive:
ik brö­ch üm
du bröch­st üm
he/se/dat brö­ch üm
wi brö­chen üm
ji brö­chen üm
se brö­chen üm
imperative:
bring üm!
bringt üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + bringen