Utspraak op Platt: /ʏmbɾɪnɡn̩/
Verb
Sülven: üm·brin·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­brin­gen
PPP:
üm­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bring üm
du bringst üm
he/se/dat bringt üm
wi bringt üm
ji bringt üm
se bringt üm
Vergangen Tiet:
ik brö­ch üm
du bröch­st üm
he/se/dat brö­ch üm
wi brö­chen üm
ji brö­chen üm
se brö­chen üm
Perfekt:
ik heff üm­bröch­t
du hest üm­bröch­t
he/se/dat hett üm­bröch­t
wi hebbt üm­bröch­t
ji hebbt üm­bröch­t
se hebbt üm­bröch­t
Kunjunktiv:
ik brö­ch üm
du bröch­st üm
he/se/dat brö­ch üm
wi brö­chen üm
ji brö­chen üm
se brö­chen üm
Imperativ:
bring üm!
bringt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + bringen