Pronunciation: /afpuːkn̩/
verb
Syllabication: af·pu·ken
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­pu­ken
past participle:
af­puukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik puuk af
du puukst af
he/se/dat puukt af
wi puukt af
ji puukt af
se puukt af
past:
ik puuk af
du puukst af
he/se/dat puuk af
wi pu­ken af
ji pu­ken af
se pu­ken af
perfect:
ik heff af­puukt
du hest af­puukt
he/se/dat hett af­puukt
wi hebbt af­puukt
ji hebbt af­puukt
se hebbt af­puukt
conjunctive:
ik puuk af
du puukst af
he/se/dat puuk af
wi pu­ken af
ji pu­ken af
se pu­ken af
imperative:
puuk af!
puukt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + puken